خط تولید تاب آوری مدیریت است، گسترش مرزهای مدیریت و اقتدار میدانی وزرات بهداشت مورد انتظار است.
کلید واژه تاب آوری در بحرانهای بیولوژیک گسترش مرزهای مدیریتی و توسعه اقتدار میدانی وزرات و سازمان متولی است.
از همیشه تا هنوز و به هر هنگامی که سرعت انتشار بالا و سرعت تشخیص پایین باشد تنها راه کارآمد کاهش سطح تماس و تعاملات اجتماعی است به ویژه هنگامی که دوره نهفتگی هم طولانی باشد.
انتشار نیازمند معاشرت وتماس است و البته تشخیص به زمان احتیاج دارد.
خط تولید تاب آوری مدیریت است
بنابراین امکان و زمان در اختیار تماس نباشد سلامت در امان خواهد بود ازاین رو کاهش تعاملات اجتماعی مورد تأکید است که البته منطق قرنطینه نیز همین است که تشخیص علاوه برزمان به ابزار، تجهیزات و تخصص هم نیازمند است.
ویروس از من و شما نظرخواهی نمیکند، ویروس در کوچکترین تماس حفاظت نشده منتقل میشود، یا حفاظت کن یا از تماس پرهیز کن، اینجا میدان عملیات است نه فرصت بحث در مبانی نظری …
با تأکید بر گسترش و توسعه اقتدار میدانی وزرات بهداشت تاکید بر تجهیز و حفاظت فردی و از بین بردن سطح تماس، کاهش معاشرت و تحرکات اجتماعی و استفاده ازهمه ظرفیت ها راهی مطمئن برای شکستن چرخه بیولوژیک و توسعه تاب آوری تدارک دیده خواهد شد. شاخص موفقیت در بحرانهای زیستی و بهداشتی را میزان مشارکت همگانی و حکمیت سازمان مربوطه تعیین میکند که هم اکنون مدیریت و حکمیت به یقین با وزرات بهداشت است، تابعیت از موازین درمانی و بهداشتی می تواند (ویروس) را در انسداد اجتماعی خوار و خفیف کند.
کما اینکه در سه محور مخاطرات محیطی، اجتماعی و اقتصادی که گستره مباحث تاب آوری اجتماعی هستند نیز غلبه با مباحث مدیریت است و اما این خردورزی و تعقل است که انواع عالی مدیریت را تدارک میبیند که تاب آوری در تمامی عرصه ها دستاورد مدیریت است.
جامعه مدنی میتواند علاوه بر حمایت از آسیب دیدگان و پشتیبانی از افراد و جوامع در معرض خطر، در توزیع اقلام و در انتشار آگاهی و توسعه توانایی های خود مراقبتی نقشی ویژه ای بپذیرید.
انتظار میرود سازمانهای مردم نهاد از هرگونه کنش اجتماعیِ خارج از حکمیتِ وزرات محترم بهداشت برحذر باشند، تمامی اقدامات بایستی در حمایت و مشارکت باشد، ستاد فرماندهی این بحران نیز شایسته است نقشه راهی برای شرکای اجتماعی و سازمانهای مردم نهاد و نیروهای داوطلب ارائه نماید.
تدارک بسته حمایتی، توزیع ارقام و اقلام و پشتیبانی از اقشار آسیب پذیر و در معرض خطر به یقین از بدیهی ترین وظایف حکمرانی است.
